با یاد خدای زمان

دلم تنگ است ...دلم برای دلتنگی هایم تنگ است ....دلم برای صدای فصل های آن زمان تنگ است .یادش

بخیر زمان گذشت و من هرگز وجودش را

حس نمیکردم دلم تنگ است دلم برای او تنگ است دلم برای صدای پای رهگذری که از کنار او گذشت تنگ

 است دلم برای صدای سردش تنگ است

دلم برای ردپایش تنگ است کاش باز هم از کنار خانه ی من بگذرد که دیگر رد پایش را از خاک جاده ی بی

مقصودش پاک نکنم کاش گرد و غبار

آهش اینجا بود کاش سکوت نمیکرد کاش دلم لااقل تنگ نمیشد ..

دلم تنگ است برای دستان سردی که آن زمان سیلی بر گونه های بارانی ام بوود تنگ است دلم برای او تنگ

است .گذشت ..

همه فصل ها ی غمناک گذشت                  غروب عاشقانه ی پاییز رفت

 پاکی زمستان رفت

                                                              شکوفه های بهاری پزمرد

                            گرمای عارفانه ی تابستان می رود

پس کجاست فصل رسیدن کجاست فصل....با هم بودن

           کجاست فصلی که دلتنگ نباشم  

                        همه ی فصل ها رفتند و فقط دلتنگی ماند و بس .....